امروز یه دوست که خیلی بهش مدیونم بهم زنگ زد برای خداحافظی. فردا عازم زیارت خونه ی خداست.

حسابی شوق داشت و پابه پای اون اضطراب!

فقط میگفت دعا کن که وقتی برمیگردم

حسرت لحظه های از دست رفته رو نخورم...

وقتی داشت صحبت میکرد رفتم تو حال اون روزای خودم..

انقدر استرس داشتم که حالا چی میشه

رفتم و برگشتم

اما هنوز دارم حسرت میخورم...

کاش اون روزا دوباره تکرار میشدن

روزای عاشقی!

واقعا اون لحظه هایی که محرمی قشنگ ترین ثانیه های عمرته

لحظه هایی که خدا عاشقانه بهت میگه

دشوار شد سخن به صراحت بگو عزیز

حالا که فرصتی شده راحت بگو عزیز

رویا که جرم نیست بگو، موبه مو بگو!

سر را بلند کن به خودم روبه رو بگو...

و تو آرزو میکنی که دنیا تو این لحظه وایسه

و تو از عمق وجودت بگی

لبیک اللهم لبیک... لبیک لا شریک لک لبیک...

خدای من! نیاید آن روزی که ما تو را بخوانیم و پاسخی نشنویم،

رو به سوی تو آریم و روی باز تورا نبینیم...